વહુ ઉવાચ.
વહુ ( રિતિકા) — રોહન આજે મારુ માથુ બહુ દુખે છે, માથુ દબાવી આપ.
રોહન ( પતિ) –ઓકે માય હની.
રિતિકા — રોહન ફ્રીજમાથી એડવીલ લાવી આપ,અને સાથે ક્ડક ચા પણ લઈ આવજે.
રોહન — ઓકે માય હની.
રિતિકા — ચા થાય ત્યા સુધી માથે બામ પણ લગાવી આપને.
રોહન — ઓકે માય હની.
રિતિકા — ઓકે માય હની, ઓકે માય હની શુ કર્યા કરે છે? હુ મરી જઈ રહી છુ,
અને મમ્મી આરામથી ઉઘ્યા કરે છે.
રોહન — શાન્ત થા, શાન્ત થા હમણા તારુ માથુ દુખતુ ઓછુ થશે.
( બે દિવસ પછીથી )
સાસુ — રિતિકા બેટા.
રિતિકા — હા મમ્મી.
સાસુ — બેટા આજે જાબ પર ના જતા.
રિતિકા — કેમ મમ્મી ?
સાસુ — આજે મારા પગ બહુ દુખે છે, ઘરનુ કામ હુ નહી શંભાળી શકુ.
રિતિકા — પપ્પા ઘરમા છે ને ? તેમને કહો તે બધુ કામ કરશે.
ખાલી પગ દુખે છે તેમા આખુ ઘર માથા પર ઉઠાવ્યુ છે.
મારે જાબ પર રજા પાડવાની ક્યા જરુર છે ?
No Comments »
