માયા.
જીવન જાણે, થંભી ગયુ, ન કોઈ કામના.
કાળજુ કોરીને, ઝીલ્યા કલેજે ઘાવ.
અશ્રુધારા વહે નીત્ય, યાદમા તારી.
મૃત્યુની ઝંખના, ન જીવવાની આશ.
માગ્યા મોત મળે નહી,જીવન અતિ ક્ઢીન.
અશ્રુબિન્દુ નયનમા,દુનિયા ભાસે શુન્ય.
શુન્યમાથી સર્જન થયુ,શુન્યમા સમાય.
હુ તારી, તુ મારો, જુઠી જગની માયા.
એકલા જ આવ્યા,એક્લા જ જવાના.
આતો કર્મ બંધનના ફેરા.
1 Comment »
vishwadeep on 23 May 2010 at 9:47 am #
તમારી કલમ જોર પકડતી જાય છે. આવી સુંદર કવિતા લખતા રહો..એજ શુભેચ્છા..