દિકરી.
દિકરી આજે પરાઈ થઈ, દીધા કન્યાદાન.
હ્રદય પર મુક્યા પત્થર, પ્રેમથી સોપી પારકી થાપણ.
દિકરી તુ તો શે ને સાપનો ભારો ?તુ તો તુલસી ક્યારો.
આંગણે ફરતી ચરકલડી, ગઈ ઉડી,આંગણ કીધા સુના,કીધા સુના હૈયા.
દાદાજીની લાડકડી, પિતાના જીગરનો ટુકડો, માની મમતાનો આંચલ.
દાદાજી પાટે બેસી રોએ, કોણ મનાવે દાદાજી ?
બાબુલ રોએ, ખુણે ખુરસી પર બેસી,કોણ મનાવે બાબુલ ?
માની મમતા રોએ, કોણ મનાવે માતા?
દિકરી એતો તારુ કામ,પ્રેમથી તુ મનાવતી હતી બધાને.
ઘરમા તારી દોડા દોડી, સૌની રાખે સંભાળ.
પરાયા કીધા પોતાના, આછેરી તારી માયા.
કોણ સંભળાવશે મીઠા બોલ, તુ તો મારી પોપટડી.
કોણ સંભળાવશે મીઠા ગીત, તુ તો મારી કોયલડી.
તારો ટહુકો સંભળાય કાનમા,અશ્રુધારા વહે નયન.
તુ તો ચાલી ગઈ, શ્વસુર ઘર કરવા ઉજ્વળ.
દીપક થઈ અજ્વાળા પાથરજે,મમતા કરજે ન્યોછાવર.
તને, દાદાજી ને માત-પિતાના આશિર્વાદ.સુખી રહે સદા.
1 Comment »
શૈલા મુન્શા on 28 May 2010 at 2:15 pm #
દિકરી ફક્ત એક જ ઘર નુ નહિ પણ બન્ને ઘરનુ અજવાળું છે અને એ પ્રેમથી અને મમતાથી બન્ને ઘરને રોશન કરે છે. દરેક મા જેને દિકરી છે અને દરેક સાસુ જેને વહુ છે તે એ અનુભવે છે.
સરસ રચના.