શિવોહમ.
પાપ-પુણ્યના કાંત્યા ધાગા, સુખ-દુખના તાણા વાણા.
કર્મ અને ધર્મ, ઉપકાર-પરોપકાર, ઉપદેશ જીવનના.
જનમ-મરણના ફેરા, એતો નીયમ જીવન ચક્રનો.
મનવા કરે કોશીશ, જ્ન્મો લીધા અનેક, વારંવાર.
ન સેલી, ઉકેલવી ગુત્થી કોયડાની,ગુચવાયેલુ કોકડુ.
આદી–અંન્ત ન દેખાય, લાલસાના સાગર મોટા.
ભક્તિ માર્ગ પર ચાલતા, પથરાય જ્ઞાનનો પ્રકાશ.
હુ કોણ ? કેમ આવ્યો ? જ્યારે સમજાય, મળે ઉત્તર.
અવિનાશી આત્મા, શિવોહમ, શિવોહમ, શિવોહમ.
2 Comments »
pravinash on 17 Jun 2010 at 3:29 pm #
હુ કોણ ? કેમ આવ્યો ? જ્યારે સમજાય, મળે ઉત્તર.
અવિનાશી આત્મા, શિવોહમ, શિવોહમ, શિવોહમ.
Very nice Hemaben
વિશ્વદીપ બારડ on 01 Jul 2010 at 9:57 am #
કવિતાનો પ્રવાહ ઘણો વધતો જોઈ આનંદ થાય છે..ખુબ ખુબ ધન્યવાદ અને હાર્દિક શુભેચ્છા..