Archive for the 'કવિતા' Category

દિકરી.

દિકરી  આજે  પરાઈ  થઈ,  દીધા  કન્યાદાન.

હ્રદય પર મુક્યા પત્થર, પ્રેમથી સોપી પારકી થાપણ.

દિકરી તુ તો શે ને સાપનો ભારો ?તુ તો તુલસી ક્યારો.

આંગણે ફરતી ચરકલડી, ગઈ ઉડી,આંગણ કીધા સુના,કીધા સુના હૈયા.

દાદાજીની લાડકડી, પિતાના જીગરનો  ટુકડો, માની મમતાનો આંચલ.

દાદાજી  પાટે બેસી રોએ,  કોણ મનાવે દાદાજી ?

બાબુલ રોએ, ખુણે ખુરસી પર બેસી,કોણ મનાવે બાબુલ ?

માની મમતા રોએ, કોણ મનાવે માતા?

 દિકરી એતો તારુ કામ,પ્રેમથી તુ મનાવતી હતી બધાને.

ઘરમા તારી દોડા દોડી, સૌની રાખે સંભાળ.

પરાયા કીધા પોતાના, આછેરી તારી માયા.

કોણ સંભળાવશે મીઠા બોલ, તુ તો મારી પોપટડી.

કોણ સંભળાવશે મીઠા ગીત, તુ તો મારી કોયલડી.

તારો ટહુકો સંભળાય કાનમા,અશ્રુધારા વહે નયન.

તુ તો ચાલી ગઈ,  શ્વસુર ઘર કરવા ઉજ્વળ.

દીપક થઈ અજ્વાળા પાથરજે,મમતા કરજે ન્યોછાવર.

તને, દાદાજી ને માત-પિતાના આશિર્વાદ.સુખી રહે સદા.

1 Comment »

સ્વપ્ન.

સપનામા મે બાંધ્યા રેતીના મહેલ ,

રત્ન જડિત શિહાસન શોભે, સુન્દર.

આસુયે ચિતર્યા મોરલા, મોતિડા જ્ડ્યા પંખ.

તારલીયા જ્ડ્યા સરિતા, સરોવર નીર, ને વૃક્ષ,

તારલીયા ટમ ટમે સરિતા, સરોવર નીર, ને વૃક્ષ.

સાગરમાં સહેલગાએ નીકળ્યા, લઈને નૈયા.

ચાંદ–સુરજ, ને તારલીયા, ન હાથમાં હલેસા.

સોના રુપાનો મારો ઝુલો,  જડ્યા હિરા માણેક.

ઝુલા ઝુલે રાધારાણી,  ઝુલાવે નંદકિશોર.

2 Comments »

માયા.

જીવન જાણે,  થંભી ગયુ, ન કોઈ કામના.

કાળજુ કોરીને, ઝીલ્યા કલેજે ઘાવ.

અશ્રુધારા વહે  નીત્ય, યાદમા તારી.

મૃત્યુની ઝંખના, ન જીવવાની આશ.

માગ્યા મોત મળે નહી,જીવન અતિ ક્ઢીન.

અશ્રુબિન્દુ નયનમા,દુનિયા ભાસે શુન્ય.

શુન્યમાથી સર્જન થયુ,શુન્યમા સમાય.

હુ તારી, તુ મારો, જુઠી જગની માયા.

એકલા જ આવ્યા,એક્લા જ જવાના.

આતો કર્મ બંધનના ફેરા.

1 Comment »

સુમંગલ પ્રભાત.

સુમંગલ પ્રભાતે, આકાશમા ઉડતા પક્ષીઓ,

વૃક્ષો પર બેઠેલા પક્ષીઓનો કલરવ. કોયલની કુહુ, કુહુ.

મંન્દિરના ઘન્ટનાદ,આરતીની ઝાલર, નગારા અને શંખ નાદ.

પનિહારીની પાયલની છમ- છમ,દહી મંન્થન કરતી નારીની ચુડીયોની ખન-ખન.

પારણામા ઝુલતુ, શીશુનુ  કિલકારી  ભરેલ હાસ્ય , અને રુદન.

ગાયોનુ  ધણ  હાક્તા, ગોવાળીયાની વાસળીના  સુર.

ટોળામા ચાલતી ગાયોના ગળાની ઘંટડીના નાદ.

દુધ દોતી નારી, તામડીમા પડતી દુધની ધારના સ્વરો.

કુવામાથી પાણી ખેચતી નારી, પાણી ભરાતા ઘડાનો નાદ.

વહેતો પવન,રેલાવે સંગીત, કાનમા અથડાય સ્વરો.

આકાશની લાલીમા, ખીલતી કુદરત, સુમંગલ પ્રભાત.

1 Comment »

૨૦૧૨.

ન જાણ્યુ જાનકી નાથે કાલે સવારે શુ થવાનુ.

૨૦૧૨, ભય તોલાય માથા પર જગતમા.

મનુષ્ય અનુમાન કરે, પૃથ્વિ પર જીવન થશે નષ્ટ.

કુદરત આગળ કોઈનુ ન ચાલ્યુ, ન ચાલશે.

કુદરતના ખેલ અજીબ, પામળ બને મનુષ્ય.

પ્રભુને પણ પ્યારી નવી રચના.

એતો ખેલ  ખેલનાર જ જાણે. બધી પંડિતાઈ પડે ખોટી.

એક  એક સેકંન્ડનો પણ જે રાખે હિસાબ.

સુરજ કદી ન આવે  એક સેકંન્ડ પણ મોડો.

બ્રર્હ્માન્ડ ચલાવે, ઘડીયાળના કાટે.

ન એક સેકંન્ડ પણ  આઘીપાછી.

પ્રભુની ગણત્રી આગળ,માનવીની ન ચાલે હોશિયારી.

પ્રભુનુ ગણિત ન સમજે, ચાલાક બનતો માનવી.

પ્રભુની રચના આગળ, સર્વ આગાહીયો પડે ખોટી.

તો પછી શુ કામ મનમા ભય,  ૨૦૧૨ નો.

જે થાય સર્વનુ, તે થાય આપણુ.

No Comments »

સ્મૃતિ.

કાલે   જીવન  હતુ,  કાલે  તારો  સાથ  હતો.

આજે પણ જીવન છે, તારો સાથ છુટી ગયો.

જુહુ બીચ પર ચાલતા, એ પ્રેમ ભરી તારી વાતો.

સુની રાહ લાગે. ગેલ્વેસ્ટન બીચ પર ચાલતા.

તારી સ્મૃતિ થાય તાજી, એકલા  ડગ  ભરતા.

ઉગતા સુર્યની લાલી સમી, માથેરાનની એ લાલ માટી.

વૃક્ષોની ઘનઘોર ઘટાની છાવ નીચે રાહ પર ચાલતા.

મહાબલેશ્વરના એ ડુન્ગરા,અને ઝર્ણા  હતા રરિયામણા.

આજે મારી આખને લાગે  નિરર્થક, આજે તુ નથી.

તારી એ હસી ભરી મસ્તિ, મિત્રોની મજાક લાગે ફિકી.

બર્ફ્થી ઢંકાયેલી, કાશ્મિરની એ હસીન વાદીયો,

કાશ્મિરની ડાલ લેકના શિકારાની એ હસીન પળો.

ક્રુઝમા તાજી થાય તારી સ્મૃતિ, એક્લા કરતા સફર.

આજે જીવન છે, તુ નથી, બસ તારી યાદે છે.

કાલે તારો સાથ હતો, જીવન હતુ અતિ આનંદમય.

આજે  જિન્દગી શાન્ત છે,  આનંન્દ સાથે લઈને,

તુ બીજી દુનિયામા દુર–દુર ચાલ્યો ગયો.

આજે  તુ નથી, બસ ફ્ક્ત તારી  સ્મૃતિ છે, દિલમા.

No Comments »

મા.

નવ માસ સહી વેદના, ધર્તી પર જન્મ દીધા.

અનમોલ રતન પામી,તેની ખુશીનો નહી પાર.

દુધ સમાં અમૄત પાઈને,  નિહાળે મીઠી નજરે.

ભીનામા સુઈને  કોર્યા  કર્યા, વરસાવે સદા  હેત.

હાલરડા  ગાયે મીઠા, મીઠી  નીદર  સુવડાવે.

પ્રેમ ભરી આખોથી નિહાળે મુખડુ વ્હાલા રતનનુ.

જતન કરે દિન રાત, કરે નિસ્વાર્થ પ્રેમ.

ન્યોછાવર કરે સારો પ્રેમ, ન ભરાય દિલ.

લાડ કરી મુક્યા કોરીયા મોમા, કરે વ્હાલ.

કરાવે પાપા પગલી, હરખાઈ ઉઠે આનંદે.

બાળલીલા નિહાળી, મન અતિ પ્રસંન્ન તેનુ.

પ્રેમ વર્શા વરસાવે નીત, નીક્ળે દિલમાથી દુઆ.

શીશુ રક્ષા કાજે, પ્રભુને કરે પ્રાર્થના હરરોજ.

આશિષ આપી,  ઉજ્વળ કરી, કરે જીવન નસીબ વંત.

આતુર  હમેશા  સાભળવા એક શબ્દ, મા. મમતાની દેવી.

બોલુ હુ   પહેલો અક્ષર મા, સાભળી પામે સુખ સ્વર્ગ સમુ.

માનો પ્રેમ, માનુ હેત, માનુ વ્હાલ, માની મમતાનો ન આવે પાર.

ધન્ય છે પ્રભુ તને, તે આપી અનમોલ ભેટ, પ્રેમની મુર્તિ મા.

( દુનિયાની બધી માતાઓને મધર ડે ની શુભકામના.)

1 Comment »

સદબુધ્ધિ.

પ્રભુ પાસે માગુ હુ સદબુધ્ધિ  સદા.

સદ વિચારના વહેણ વહેતા રાખો સદા.

ડુબકી મારુ, કરુ શુધ્ધ મન અને હ્રદય.

ભક્તિ તણા હિરા-મોતિ રતન, જડ્યા હ્રદયષિહાસન પર.

હ્રદયષિહાસન પર બિરાજમાન ,   શ્રિ ક્રિશ્ણ હરિ.

શ્રી ક્રિશ્ન નામ રટણથી, કરુ વાણી શુધ્ધ.

સદાચારથી,   હુ  શુધ્ધ કરુ વર્તન.

ન જાણુ હુ સ્વર્ગ, ન જાણુ હુ નર્ક.

મૄત્યુ લોકને જાણુ હુ, બની આવ્યા માણસ.

માણસ બનવાની કોશીશ કરુ, ન બનુ પશુ.

પશુ બુધ્ધિ જડતા લાવે,પશુ જીવન વ્યર્થ.

જડતાથી  પ્રગટે  અજ્ઞાન ને  અંધકાર.

ન જાણુ  હુ પાપ, ન જાણુ  હુ  પુણ્ય.

કરુ બસ સતકર્મ,  સમજુ  ફક્ત કર્મ.

કર્મના ફ્ળ તો આપે  ભગવાન.

જીવન નૈયા થાય હાલક-ડોલક.

માયાના બંન્ધન  બહુ  ભારી.

જીવનનૈયા  સોપી   શ્રિ ક્રિશ્નને.

એક ભરોસો તારો, પાર ઉતારો નૈયા.

ફ્ક્ત ભરોસો હરિનો, કરે જીવનનૈયા પાર.

No Comments »

મિલન.

સંધ્યા મળવાને આતુર સુરજને, નડે રાત્રિના બંધન.

મનમા  એકજ  આશ, ક્યારેક  તો થશે  મિલન.

સંધ્યા ન સમજે,સુરજ મિલન લખ્યુ ન ભાગ્યમા.

આતો  કુદરતનો   નિયમ,  લખીને આવી   વિયોગ.

ચંન્ર્દ-સુરજ  ક્યારે  ન  આવે  સાથે.

એકને વ્હાલો દિન, એકને વ્હાલી  રાત્રિ.

ચાતક  તડપે  એક  બુન્દ, જોવે  વર્ષાની  વાટ.

પ્યાસા ચાતક એક આશ લઈ નિહાળે ગગન.

પંખીડા   ઉડ્વાને  આતુર  ખુલ્લા  આસમાને.

પિન્જરુ  કરે  બંધન,  ઉડવાની આશ ન છુટે.

આત્મા  ઝંખે  પરર્માત્મા  મિલન હમેશા.

નડે શરીરના    બંધન, આશ ન છુટે.

1 Comment »

સુગંધ.

સુરજ નીકળે સોનાના  રથમા સવાર,  આવે  લઇને  સુગન્ધ.

મોગરો , ગુલાબ અને  ચમ્પો , વ્રુક્ષ , છોડ  અને પાન ફેલાવે સુગન્ધ.

ફ્ળો  લેઈને  આવે  રસ  અને   અનેરી સુગન્ધ.

મંદ,મંદ વહેતા  ઝરણા સાથે વહેતો વાયરો  લાવે ઝરણાની સુગન્ધ.

નદી, સરોવર, સાગર, ધોધ અને ફુવારાની  પણ   અનેરી  સુગન્ધ.

મમતાથી  મા ડોલી ઉઠે , નવજાત શીશુની મનમોહ્ક  સુગન્ધ.

પતિને પ્યારી લાગે,સ્નાન કરીને,લુછતી ખુલ્લા કેશ, નવોઢાની સુગન્ધ.

પુજા રુમ, મન્દિરમા, ધુપસળીની મહેક, ફેલાવે મનમોહક સુગન્ધ.

તો ચન્દન, અબીલ, ગુલાલ,  તુલસી ફેલાવે શુધ્ધ નિર્મળ સુગન્ધ.

વર્શા  લાવે  ધરતીની  માટીમા  મહેક, ધરતીની અનોખી સુગન્ધ.

રાત્રે, રાતરાણી  મઘમઘ મહેકી રહી , ફેલાવે  સુગન્ધ.

રાત્રીના સમયે પણ  વહી  રહ્યો છે,  રસ સુગન્ધ.

જ્યા જોવો ત્યા મહેસુસ થાય બસ, રસ અને સુગન્ધ.

તો  ફરિયાદ  શાની , નીરસ જીન્દગી છે, ન તેમા સુગન્ધ.

1 Comment »

« Prev - Next »

Type in

Following is a quick typing help. View Detailed Help

Typing help

Following preferences are available to help you type. Refer to "Typing Help" for more information.

Settings reset
All settings are saved automatically.