સુમંગલ પ્રભાત.

સુમંગલ પ્રભાતે, આકાશમા ઉડતા પક્ષીઓ,

વૃક્ષો પર બેઠેલા પક્ષીઓનો કલરવ. કોયલની કુહુ, કુહુ.

મંન્દિરના ઘન્ટનાદ,આરતીની ઝાલર, નગારા અને શંખ નાદ.

પનિહારીની પાયલની છમ- છમ,દહી મંન્થન કરતી નારીની ચુડીયોની ખન-ખન.

પારણામા ઝુલતુ, શીશુનુ  કિલકારી  ભરેલ હાસ્ય , અને રુદન.

ગાયોનુ  ધણ  હાક્તા, ગોવાળીયાની વાસળીના  સુર.

ટોળામા ચાલતી ગાયોના ગળાની ઘંટડીના નાદ.

દુધ દોતી નારી, તામડીમા પડતી દુધની ધારના સ્વરો.

કુવામાથી પાણી ખેચતી નારી, પાણી ભરાતા ઘડાનો નાદ.

વહેતો પવન,રેલાવે સંગીત, કાનમા અથડાય સ્વરો.

આકાશની લાલીમા, ખીલતી કુદરત, સુમંગલ પ્રભાત.

1 Comment »

વહુ ઉવાચ.

વહુ ( રિતિકા) — રોહન આજે મારુ માથુ  બહુ દુખે છે, માથુ દબાવી આપ.

રોહન ( પતિ) –ઓકે માય હની.

રિતિકા — રોહન ફ્રીજમાથી એડવીલ લાવી આપ,અને સાથે ક્ડક ચા પણ   લઈ આવજે.

રોહન — ઓકે માય હની.

રિતિકા — ચા થાય ત્યા સુધી માથે બામ પણ લગાવી આપને.

રોહન — ઓકે માય હની.

રિતિકા — ઓકે માય હની, ઓકે માય હની શુ કર્યા કરે છે? હુ મરી જઈ રહી છુ,

                  અને મમ્મી આરામથી ઉઘ્યા કરે છે.

રોહન — શાન્ત થા, શાન્ત થા હમણા તારુ માથુ દુખતુ ઓછુ થશે.

               ( બે દિવસ પછીથી )

સાસુ — રિતિકા બેટા.

રિતિકા — હા મમ્મી.

સાસુ — બેટા આજે જાબ પર ના જતા.

રિતિકા — કેમ મમ્મી ?

સાસુ — આજે મારા પગ  બહુ દુખે છે, ઘરનુ કામ હુ નહી શંભાળી શકુ.

રિતિકા — પપ્પા ઘરમા છે ને ? તેમને  કહો તે બધુ કામ કરશે.

                 ખાલી પગ દુખે છે તેમા આખુ ઘર માથા પર ઉઠાવ્યુ છે.

                 મારે જાબ પર રજા પાડવાની ક્યા જરુર છે ?

No Comments »

સાઈબાબા.

બધાજ   ભગવાન વિષે  બધાને જ માહિતી હોય  છે પરંન્તુ  આજે  શીરડી સાઈબાબા માટે લખવાનુ     મન થાય છે.  શીરડી સાઈબાબાનુ વ્યક્તિત્વ સાવ જુદુ હતુ. બાર વર્શની ઉમરે શીરડીમા પ્રગટ થયા અને પછીથી ત્યાજ કાયમ માટે નિવાસ કર્યો. તેમનો  જ્ન્મ, ગામ, માતા – પિતા, તેમની જાતી કોઈને ખબર નથી. પરંન્તુ તેમને ગીતા મોઢે હતી અને કુરાનનુ પણ જ્ઞાન હતુ. એટ્લે જ  હિન્દુ અને મુસલમાન તેમના ભક્ત હતા. બાબાની આજ્ઞાથી  રામનવમી અને મુસલમાનોનુ ઉરુસ સાથેજ ઉજવાતુ. સાઈબાબા દરરોજ  ભીક્ષા માગવા નીકળતા હતા. ભીક્ષામા ભેગુ કરેલ ભોજન પશુ-પક્ષીઓને ખવડાવી દેતા હતા. તેમને માટે  ભોજન  લક્ષ્મીબાઈ જાતે બનાવીને પોતાને ઘરેથી લઈ આવતા હતા.લક્ષ્મીબાઈ નાની ઉમરથી , સાઈબાબાએ  સમાધી  સમાધી લીધી ત્યા સુધી બાબાની સેવા કરી છે.બાબા હયાત હતા ત્યારે પણ ભક્તો તેમના દર્શન કરવા માટે જતા હતા. જે ભેટ આવતી હતી તે પૈસા જરુરિયાતમંદને આપી દેતા, પોતાની પાસે એક પણ પૈસો રાખતા  નહી. સાઈબાબા એક અવતારી પુરુષ હતા. તેમના જેવા સદગુરુ અત્યાર સુધી કોઈ થયા નથી.

            સાઈબાબાનુ જીવન એકદમ સાદુ હતુ,  ફાટેલા ક્પડા, સુવા માટે ફાટેલી   ચાદર, માથે   ઈટનુ ઓશિકુ, હાથમા ભીક્ષા પાત્ર.  ન ધન-દોલતનો  મોહ, ન તેમણે કોઈ ધર્મ કે સંપ્રદાયની   સ્થાપના કરી. હમેશા    બોલતા સબકા માલિક એક. શ્રધ્ધા–સબુરી એ એમનો મંત્ર હતો. ભોજનમા જે  મળેતે ખાઈ લેતા. એક મસ્ત ફકીરની    જીન્દગી   વીતાવતા હતા. તેમને ન ગાદીની પરવા, ન ગુરુ હોવાનુ અભિમાન. કોઈ પણ ભગવાન માટે લખવામા આપણે અ સમર્થ છીયે છતા પણ આપણે તેમના ગુણ ગાયા વિના ન રહી શકીયે, સાઈબાબા માટે પણ જેટલુ લખીયે એટલુ ઓછુ છે.

         શ્રી હેમાડપંત લિખીત સાઈસચ્ચરિત્રમા ઘણા બધા પ્રસંગો એવા છે કે જે આપણા દિલને સ્પર્શી જાય. સાઈબાબાની હયાતીમા અને સાઈબાબાની  આજ્ઞાથી હેમાડપંતે આ ગ્રન્થ લખ્યો.આ ગ્રન્થમા એક પ્રસંગનુ વર્ણન આવે છે, રામનવમીના    દિવસે શીરડીમા લાખોને હિસાબે લોકો ભેગા  થતા હતા. લોકો દુર- દુરથી આવતા હતા, આજે એક વૃધ્ધા દુરથી સઈબાબાના દર્શન કરવા માટે નીકળી છે, સાથે તેણે સાઈબાબાને ભોગ ધરાવવા માટે એક રોટલો અને એક કાદો સાથે લીધો છે. પોતે બહુ જ ગરીબ છે એટલે તે સારી વસ્તુ લાવી શકી નથી. છતાપણ પ્રેમથી રોટલો લાવી છે. ચાલતા , ચાલતા રસ્તામા તેને ભુખ લાગે છે, તે ચાલીને થાકીપણ ગઈ છે. એટલે એક ઝાડ નીચે બેઠી, હુ રોટલો ખાઈ જઈશ તો સાઈબાબાને શુ આપીશ.પરંન્તુ તેને ભુખ  બહુ જ લાગેલી હતી એટલે તેણે અડધો રોટલો અને અડધો કાદો ખાઈ લીધો.અને ત્યાથી શીરડી જ્વા માટે નીક્ળી, શીરડી  પહોચી પરંન્તુ ભીડ એટ્લી બધી હતી કે સાઈબાબાની નજીક  પહો્ચી શકાય તેમ ન હ્તુ. આ બાજુ બપોરે ભોજનનો  સમય થઈ ગયો છે, અને સાઈબાબા માટે થાળ ધરાવ્યો, આજે  ભોજનમા જાત-જાતના પક્વાન પીરસાયા છે, પરંન્તુ બાબા  કહે મારે ભોજનની હજુ વાર છે, લોકો સમજી નથી સકતા આજે બાબા આવુ કેમ બોલે છે.ત્યાજ બાબા બોલે છે, ટોળાની  બહાર બુઢી માઈ છે તેને અહીયા લઈ આવો.  માઈને સાઈબાબા પાસે લઈ આવ્યા સાઈબાબાએ તરત જ કહ્યુ માઈ મારો ભોગ ક્યા છે ? માઈને શરમ આવી આ અડધો રોટલો બાબાને કેવી રીતે આપુ ? સાઈબાબા બોલ્યા હુ સવારથી ભુખ્યો બેઠો છુ મને ભોજ્ન નહી કરાવે? વૃધ્ધા તો સાઈબાબાના ચરણોમા પડીની ચોધાર આસુએ રડવા લાગી , મુજ ગરીબ પર આટલી બધી દયા?સાઈબાબાએ એક ગરીબનો રોટલો ખાધો અને પક્વાન ઠોકરાવ્યા , આ હતો બાબાનો ભક્તો પર પ્રેમ.

          સાઈબાબા અન્તર્યામી હતા ભક્તના દરેક ભાવ સમજી જ્તા હતા. ભક્તોને અનેક રુપ ધારણ કરીને મદદ કર્તા હતા. અને આજે પણ કરે છે.  આ કામ ફ્ક્ત ભગવાન જ કરી શકે. સાઈબાબા એક સાચા સંન્ત, એક સાચા સદગુરુ હતા. સાઈબાબા પોતે બોલતા હતા એક દિવસ શીરડીમા માણસો કીડીયારુની જેમ ઉભરાશે.અને આજે એ હકિકત છે, દરરોજના લાખો લોકો દર્શન કરવા શીરડી આવે છે. આજે એક પવિત્ર ધામછે. આવુ સુન્દર સ્વરુપ, આવુ સુન્દર વ્યક્તિત્વ ધરાવતા, અનેક ગુણોથી શોભીત મારા ગુરુ, મારા પ્રભુને, કોટી-કોટી નમશ્કાર. ચરણોમા સત-સત પ્રણામ.

2 Comments »

૨૦૧૨.

ન જાણ્યુ જાનકી નાથે કાલે સવારે શુ થવાનુ.

૨૦૧૨, ભય તોલાય માથા પર જગતમા.

મનુષ્ય અનુમાન કરે, પૃથ્વિ પર જીવન થશે નષ્ટ.

કુદરત આગળ કોઈનુ ન ચાલ્યુ, ન ચાલશે.

કુદરતના ખેલ અજીબ, પામળ બને મનુષ્ય.

પ્રભુને પણ પ્યારી નવી રચના.

એતો ખેલ  ખેલનાર જ જાણે. બધી પંડિતાઈ પડે ખોટી.

એક  એક સેકંન્ડનો પણ જે રાખે હિસાબ.

સુરજ કદી ન આવે  એક સેકંન્ડ પણ મોડો.

બ્રર્હ્માન્ડ ચલાવે, ઘડીયાળના કાટે.

ન એક સેકંન્ડ પણ  આઘીપાછી.

પ્રભુની ગણત્રી આગળ,માનવીની ન ચાલે હોશિયારી.

પ્રભુનુ ગણિત ન સમજે, ચાલાક બનતો માનવી.

પ્રભુની રચના આગળ, સર્વ આગાહીયો પડે ખોટી.

તો પછી શુ કામ મનમા ભય,  ૨૦૧૨ નો.

જે થાય સર્વનુ, તે થાય આપણુ.

No Comments »

વહુ ઉવાચ.

વહુ — મમ્મી આજે બપોરે બહુ નેપ ના લેશો.

           જલ્દી તૈયાર થઈ જજો.

સાસુ — કેમ બેટા ?

વહુ — આજે સાજના સ્વામિનારાયણ મંન્દિરમા લઈ જઈશ.

સાસુ — ના બેટા આજે નથી જવુ.

વહુ — કેમ નથી જવુ ? તમને તો મંન્દિર જવાનુ  બહુ ગમે છે.

સાસુ — ના,આજે તારા પપ્પાની તબીયત સારી નથી,

             આવતા વિકે જઈશુ.

વહુ — પરંન્તુ આજે રજાને દિવસે મને રસોડામા જવાનો

           કંટાળો આવે છે તેનુ શુ ? અને આમેય મોઘવારીમા

         એક ટાઈમ ડિનરના ખર્ચાનો પણ વિચાર કરવો પડે.

No Comments »

સ્મૃતિ.

કાલે   જીવન  હતુ,  કાલે  તારો  સાથ  હતો.

આજે પણ જીવન છે, તારો સાથ છુટી ગયો.

જુહુ બીચ પર ચાલતા, એ પ્રેમ ભરી તારી વાતો.

સુની રાહ લાગે. ગેલ્વેસ્ટન બીચ પર ચાલતા.

તારી સ્મૃતિ થાય તાજી, એકલા  ડગ  ભરતા.

ઉગતા સુર્યની લાલી સમી, માથેરાનની એ લાલ માટી.

વૃક્ષોની ઘનઘોર ઘટાની છાવ નીચે રાહ પર ચાલતા.

મહાબલેશ્વરના એ ડુન્ગરા,અને ઝર્ણા  હતા રરિયામણા.

આજે મારી આખને લાગે  નિરર્થક, આજે તુ નથી.

તારી એ હસી ભરી મસ્તિ, મિત્રોની મજાક લાગે ફિકી.

બર્ફ્થી ઢંકાયેલી, કાશ્મિરની એ હસીન વાદીયો,

કાશ્મિરની ડાલ લેકના શિકારાની એ હસીન પળો.

ક્રુઝમા તાજી થાય તારી સ્મૃતિ, એક્લા કરતા સફર.

આજે જીવન છે, તુ નથી, બસ તારી યાદે છે.

કાલે તારો સાથ હતો, જીવન હતુ અતિ આનંદમય.

આજે  જિન્દગી શાન્ત છે,  આનંન્દ સાથે લઈને,

તુ બીજી દુનિયામા દુર–દુર ચાલ્યો ગયો.

આજે  તુ નથી, બસ ફ્ક્ત તારી  સ્મૃતિ છે, દિલમા.

No Comments »

મા.

નવ માસ સહી વેદના, ધર્તી પર જન્મ દીધા.

અનમોલ રતન પામી,તેની ખુશીનો નહી પાર.

દુધ સમાં અમૄત પાઈને,  નિહાળે મીઠી નજરે.

ભીનામા સુઈને  કોર્યા  કર્યા, વરસાવે સદા  હેત.

હાલરડા  ગાયે મીઠા, મીઠી  નીદર  સુવડાવે.

પ્રેમ ભરી આખોથી નિહાળે મુખડુ વ્હાલા રતનનુ.

જતન કરે દિન રાત, કરે નિસ્વાર્થ પ્રેમ.

ન્યોછાવર કરે સારો પ્રેમ, ન ભરાય દિલ.

લાડ કરી મુક્યા કોરીયા મોમા, કરે વ્હાલ.

કરાવે પાપા પગલી, હરખાઈ ઉઠે આનંદે.

બાળલીલા નિહાળી, મન અતિ પ્રસંન્ન તેનુ.

પ્રેમ વર્શા વરસાવે નીત, નીક્ળે દિલમાથી દુઆ.

શીશુ રક્ષા કાજે, પ્રભુને કરે પ્રાર્થના હરરોજ.

આશિષ આપી,  ઉજ્વળ કરી, કરે જીવન નસીબ વંત.

આતુર  હમેશા  સાભળવા એક શબ્દ, મા. મમતાની દેવી.

બોલુ હુ   પહેલો અક્ષર મા, સાભળી પામે સુખ સ્વર્ગ સમુ.

માનો પ્રેમ, માનુ હેત, માનુ વ્હાલ, માની મમતાનો ન આવે પાર.

ધન્ય છે પ્રભુ તને, તે આપી અનમોલ ભેટ, પ્રેમની મુર્તિ મા.

( દુનિયાની બધી માતાઓને મધર ડે ની શુભકામના.)

1 Comment »

મધર ડે.

           ૯  મે, મધર ડે  છે. માતા માટે ખાસ દિવસ.

 મધર ડે– માતૄ દિન. કોઈ પણ દેશ હોય પુર્વ કે પચ્શિમ, દરેક જ્ગ્યાયે માતાનુ મહત્વ ઘણુજ છે.માતાનુ સ્થાન ઉચુ છે. શાસ્ત્રમા પણ માતાનો દરજ્જો ભગવાનથી ઉપર છે. માતા શબ્દ શાભળતાજ મનની અંન્દર એક આદરભાવ જાગે, અને માતા માટે પ્રેમ ઉભરાઈ આવે.દુનિયામા માતાની જ્ગ્યા કોઈ ન લઈ શકે. દુનિયામા એક મા જ એવી છે કે જે પોતાના બાળકોને નિસ્વાર્થ પ્રેમ કરે છે. પ્રેમની સામે તેને કોઈ અપેક્ષા હોતી નથી. બાળકો માટે પ્રેમ અને કાળજી એજ એનુ જિવન છે. માને જો તેના છોકરો અથવા છોકરી   બહારથી આવતા મોડુ થાય તો સૌથી વધારે     ચિન્તા માતાને  થાય છે, માતાને બે છોકરા હોય કે દશ બધાને માટે સરખો   પ્રેમહોય  છે. માતા જેવી કાળજી કોઈ ન કરી શકે. બાળક નાનુ હોય પછી તે મોટુથાય તો પણ તેને   તેટ્લીજ પરવા હોય છે. એટલેજ ઘણી વખત છોકરાઓ તેમની માતાને   કહેતા હોય છે મમ્મી અમે હવે મોટા થઈ  ગયા. ચિન્તા ન કરશો.  છોકરાઓને  કોણ  સમજાવે  માને મન  હજુ  તમે   નાના  છો.

       અહિયા પરદેશમા મા–બાપ અને છોકરાઓ દુર દુર રહેતા હોય અને બધા વ્યસ્ત એટલા હોય છે, ઈચ્છા હોવા છતા પણ વારંવાર મળી શકતા નથી. એટલે આ દિવસે બધા  ભેગા થાય છે, અને ઘણીજ  ખુશીથી મધર ડે ઉજવે છે. જ્યારે આપણા દેશમા દરરોજ મધર – ડે હોય. ઘણી જ્ગ્યાયે તો બાળકો દરરોજ ઉઠીને માતાને પગે લાગતા  હોય છે, અને આર્શિર્વાદ મેળવતા હોય છે. તો ઘણી વખત પરિક્ષા હોય,ઈન્ટર્વ્યુ માટે જતા હોય,અથવા તો કોઈ પણ સારા કામ માટે બહાર જાય તો માતાને પગે  લાગીને આર્શિર્વાદ મેળવીને  બહાર જાય. સાચેજ   ભારતીય  પરંપરા  સંસ્કારોથી  ભરેલી   છે. માતા જે પ્રેમ બાળકોને કરે તેવો પ્રેમ પિતા પણ  બાળકોને ન કરે શકે. માતાને બાળકો માટે લાગણી પણ ખુબજ હોય છે.બાળકો મોટા થાય અને લગ્ન પછી માતાની પરવા હોય કે ન હોય, પરંન્તુ માતાના પ્રેમમા ક્યારેય ક્મી નથી આવતી. માતાનો પ્રેમ સતત સરિતાની જેમ વહેતોજ રહે છે. બાળકો પ્રેમ આપે કે ન આપે, માતાનુ હ્રદય એટલુ બધુ કોમળ છે હમેશા પ્રેમથી ભરેલુ છે. માતાનો બીજો અર્થજ પ્રેમ છે.

No Comments »

વહુ ઉવાચ.

વહુ — મમ્મી આજે ડીનરમા રોહનને દાળ-ભાત, રોટલી–શાક

           સાથે સુપ અને સેલાડ પણ જોઈશે.તો બધુ જ બનાવજો.

સાસુ– ભલે  બેટા.

વહુ– અને હા મમ્મી વિકી માટે પાસ્તા બનાવજો.

સાસુ–  ભલે બેટા.

વહુ– મમ્મી મારે  આજે ડાયેટ છે એટલે ખાલી શીરો જ ખાઈશ.

         હુ એક્જ વસ્તુ ખાઈશ.ખાવા પાછુ બહુ ના બનાવશો.

સાસુ– ભલે બેટા, અને હા બેટા મારી માટે શુ બનાવુ ?

વહુ– મમ્મી ગઈ કાલની ખીચડી ફ્રિજમા પડી છે તે ખાઈ લેજો.

           આમેય આ ઉમરે ભારે ખોરાક તમને નહી પચે.

No Comments »

વહુ ઉવાચ. (કટાક્ષ-શ્રેણી).

 સાસુ– બેટા  તમે  બહાર જાવ છો ?

 વહુ— હા મમ્મી,  ગ્રોસરી લેવા જાઉ છુ.

 સાસુ– બેટા મારે માટે ફ્રુટ લેતા આવજો.

 વહુ– કેમ મમ્મી ?

 સાસુ— કાલે મારે અગીયારસ છે.

 વહુ–  મમ્મી ગયા  અઠવાડીયે કેળા લાવી

            હતી હજુ બે પડ્યા છે, ખાઈ લેજો.

           ભુખ્યા ન રહેવાય તો અગીયારસ

          કરવાની ક્યા જરુર.

3 Comments »

« Prev - Next »

Type in

Following is a quick typing help. View Detailed Help

Typing help

Following preferences are available to help you type. Refer to "Typing Help" for more information.

Settings reset
All settings are saved automatically.