વીરહ .
પીયુ વસે પરદેશ , રળવાને રોટલો .
ભુલે ઘર-બાર, કરે વેપાર , મશગુલ .
પળ લાગે મહિના , મહિના વર્ષો .
પળ – પળ ભારી , ધબકે હ્રુદિયાના ,
ધબકારા . નહી ક્યાંય ચેન , અજંપો .
આંખમાં ન સુકાય આંસુ , વહે અવિરત .
જીન્દગી હવે બની અસહાય , બની બોજ.
આવી યાદ તારી, ગાઉ ગીત વીરહના .
હાથોમાં મહેન્દી,પહોચી સુગંધ પીયુ દેશ .
વીરહના એ ગીત સાંભળ્યા દુર દેશ .
હ્રદયની ધડકન ને રુદન અથડાયા કાનમાં,
પીયુ દિલ બેચેન , વીહવળ , મળવા આતુર .
યાદ આવ્યા બાળ, પત્નિ, ઘરબાર , દિલ બેચેન .
મોક્લ્યા સંદેશ ,
તારલીયા નીરખ્યા નીસ દીન,અંધારી રાત .
જે દીન નીક્ળે ચાંદ , પધારુ નીજ દેસ .
ઘરમાં મારે પુનમની મધુર ચાંદની .
